Druga “strana” dekana

Funkcije ga nisu promjenile

Studenti Tehnološkog fakulteta Zvornik Miladina Gligorića znaju kao dekana jer se na ovoj funkciji nalazi od 2012. godine. Ovo je jedina visokoškolska ustanova u našem gradu i utoliko je njegova pozicija važnija i odgovornija.

Prije toga bio je ministar privrede, a ranije se nalazio na čelu “Vitinke”. I pored brojnih i odgovornih poslova koje je obavljao ostao je prirodan, neposredan, srdačan, i prisupačan. Često se može vidjeti u gradu, u šetnji sa suprugom ili pored rijeke Drine što ne čudi jer je veliki ljubitelj prirode i slobodno vrijeme koristi da bi što više u njoj boravio. Stoga nam je i namjera da pokažemo njegovu drugu stranu, onu koju poznaju samo prijatelji, sigurni da mu to neće ništa oduzeti od autoriteta i ugleda koji ima, naprotiv.

- Prija mi boravak u prirodi i druženje sa onima koji imaju iste hobije, tada se opustim i zaboravim na svakodnevne obaveze , kaže Gligorić koji po mnogo čemu odudara od stereotipa o strogim univerzitetskim profesorima, a naročito dekanima.

Viješt je u pravljenju rakije, prijatelje i poslovne saradnike koji navrate u kabinet ili kod njega kući, rado počasti specijalnom rakijom koju sam pravi, i bez namjere da se hvali, tvrdi da nadaleko nema bolje. Svoje znanje iz tehnologije upotrebio je i u ove namjene, a ukus oplemenio nekim samo njemu poznatim receptom i biljkama. Takodje, hobi mu je sakupljanje gljiva i njihov je odličan poznavalac, a usto prija mu boravak u prirodi i druženje sa onima koji imaju isti hobi.

Pored brojnim odgovornih funkcija koje je obavljao kaže da mu je ovaj poslednji
posao ipak najdraži, jer voli da radi sa studentima, i da se bavi naučno istraživačkim radom jer je to njegova osnovna životna profesija.

Iduće godine ide u penziju i tada će imati više vremena za svoje hobije i porodicu, naročito unuke. Koliko je vezan za porodicu pokazuje i to što zidove njegovog kabineta krase slike kćerke Sanje koja je završila dizajn u Beogradu. Druga kćerka je diplomirala na Ekonomskom fakultetu i uči koučing. Ponosan je na njih i njihove uspjehe, a o svojim manje priča, ali ono što je neosporno je da je Gligorić bio i ostao isti, ma gdje se nalazio i šta radio.