Bioskop nekad i sad

Na mjestu gdje se sada nalazi Dom omladine u kome se mogu gledati projekcije najnovijih svjetskih i domaćih filmova, unazad dvadesetak godina nalazio se prijašnji bioskop. Zbog starosti  i  neuslovnosti tog objekta porušen je i na toj lokaciji podignut  je Dom omladine ili kulture kako ga nerijetko zovu  stariji sugrađani.

Prikazivanje filmova u Zvorniku počelo je u ljeto 1947. godine. Predstave su davane  dva, tri  puta nedeljno u fiksulturnom domu sve do 1951. godine   kada je bioskop dobio svoje prostorije u objektu Namadžah gdje se nalazio  skoro dvadeset godina. Uz ovaj objekat postojalo je i ljetnje kino sa 320 sjedišta. Godine 1975. kino  se preselilo  na lokaciju današnjeg Doma omladine.

 Prvi filmovi koji su se gledali u velikom broju su ”Slavica”, “Sin puka”, “U planinama Jugoslavije”, “Vinetu” sa obaveznim filmskim novostima odnosno žurnalom  pred početak svakog filma, uglavnom o putovanjima i aktivnostima predsjednika Tita.

Prvi upravnik bioskopa bio je Emil Klaus, a najduže na ovoj dužnosti ostao je  Mustafa Tirić koji je sa ovog posla  otišao u penziju. Prvi kinooperater bio je Zijo Bašić iz Sarajeva, a zatim Zvofrničanin Mićo Jocić. Suljo Kitovnica je prvi učenik koji je izučio kinoaperaterski zanat.

Odlazak u bioskop bio je, dugo godina, jedan od najvažnijih  kulturnih događanja  i mjesto za izlazak  mnogih tadašnjih Zvorničana, naročito mlađih.  Tu su se osim filmskih projekcija dešavale  i prve ljubavi, držanja za ruke, pokoji zagrljaj  i poljubac. Znalo se ponekad i potući zbog dobacivanja za vrijeme projekcije, bile su obavezne “košpe” i kokice, a svi su znali za tadašnje filmske zvijezde poput Klaudije Kardinale, Đine Lolobriđide, Sofije Loren, Milene Dravic, Ljubiše Samardžića. Bili su popularni i “kaubojci”, a kada bi od Tirića poneko dobio plakat novog filma niko ne bi bio od njega sretniji.