Oct 06 / 3 Komentara

Nova adresa

jh

 

Piše: Mirjana Mićić

 

Javna je tajna da iz Zvornika kao i cijele RS i BiH sve više stanovnika odlazi van našeg područja u potrazi za poslom i boljim životom. Odlaze ne samo pojedinci nego i kompletne porodice pa se tako smanjuje i broj djece u osnovnim i srednjim školama, a i na fakultetima prilikom upisa sve je više slobodnih mjesta.

Odlaze i stariji sugrađani, odjavljuju se u policiji i nalaze novu adresu stanovanja, najčešće u Srbiji. Kako smo nezvanično saznali stariji ljudi, mahom u penziji, prodaju svoje stanove za koje ionako više ne mogu da plaćaju sve skuplje režije, i odlaze kod djece u Beograd, Novi Sad, Kikindu, ili neko drugo mjestu u RS ili Srbiji, a ponekad i u inostranstvo. Kupe tamo kakvu garsonjericu i odu da se “nađu” djeci, jer  teško im pada samoća i udaljenost od djece i unučadi. Neki idu i zbog pragmatičnih razloga  jer npr. u Srbiji čije mnogi od njih imaju i državljanstvo, dobijaju kao penzioneri razne ( novčanu) i ostale  pomoći i pogodnosti. Uglavnom, odlaze nam mladi, odjavljuju se i stari sada već bivši sugrađani.

I sami ste možda primjetili da neke od vaših komšija više ne viđate, odselili se, otišli tamo gdje misle da će im biti bolje. Kao u onoj pjesmi Bijelog  dugmeta: Odlazim, ali ne kao prije, ovaj put zauvjek…

3 Comments

# (nije registrovan)

7 October 2021

Зоран Гладни је раселио више Срба него што је се раселило за вријеме рата. Срби већег непријатеља у Зворнику немају. Зато сљедеће изборе гласајмо за Србе и српске странке.

X Z Y T (nije registrovan)

8 October 2021

Moji dragi Zvornicani.... Sve je ovo istina. U Zvorniku sam zivio 20 godina. Dosao sam sa svojom porodicom kao malac, tacno u 17. 00, 31.12. 1992. godine. Prvo u B8, posle u B 12, na kraju Vidakova Njiva, ona zgrada kod pumpe, od 1999 do 2012.... Koja koincidencija- u svoj zavicaj, dosao sam 31.12. 2012..... Na satu je bilo 16.54...... Rodjen sam u Sarajevu, gdje sam zivio do 6 aprila 1992. Tu ratnu godinu sa svojom porodicom bio sam na selu gdje smo izasli iz grada zbog nesrece koja nas je sve tad jednako sibala, odmah iznad grada, odakle su mi korijeni. Rat, nemastina, i sve drugo sto uz to ide.... Ali, kad smo dosli u ZV, posto mi je otac kao oklopnjak u elitnoj jedinici prebacen na vruce zvornicko ratiste,mnoge stvari koje dijete moze imati u srecnom djetinjstvu moze imati, u Zvorniku koliko toliko mogle su se ostvariti. Ovdje ne mislim na materijalno, vec na ono djecije drugarsko....Tu sam dozivio mnoge sretne trenutke. Tu sam odrastao. U covjeka stasao, prvu ljubav imao( bio sam 16godisnjak, ona malo mladja).... Prvi put istinski se radovao, prvi put tugovao.... Mnogo toga utkano je u mom srcu upravo u Zvorniku. Volim taj grad, isto kao sto volim i svoje Sarajevo. Uvijek na netu gledam sta se tamo desava..... Zbog mnogih, opste poznatih stvari, odlucio sam 2012 godine da odem iz tog grada.... Nije vise ( od 2007) moglo pod kozu.... Ali.... Otisao i sam iz Zvornika, ali Zvornik nokad nije otisao iz mene. I nece nikad..... Kao nekad, kad sam zivio u Zvorniku, nocu sam sanjao Cengic Vilu, Carsiju, Trebevic, Miljacku, Bijelu Tabiju, Spomen park Vraca, trolu, tramvaj, Ciglane, Vrelo Bosne i Aleju, Vilsonovo...... Tako sada, cesto nocu, sanjam B blokove, Kulu Grad, Z zgrade, osnovnu skolu " Sveti Sava", SSC " Petar Kocic", setaliste kraj Drine, Udrc i lov, Mladjevac, Karakaj,Divic, kafic Rafaelo, 304, i mnoga druga mjesta, i ljude... Zao mi uvijek bude, kad vidim desavanja tamo.... Molim se Bogu uvijek za Zvornik i sve Zvornicane moje. Kad sam god u Staroj crkvi, zapalim jednu vecu svijecu za Zvornik i zdravlje svih mojih prijatelja tamo koji su. Ja jesam iz Sarajeva, sad sam se vratio tu, ali dio mene, onaj najljepsi, zauvijek ce ostati podno Vratolomca.

Prokomentariši

Plain text

Zaštita
625739184Unesite mišem ovo: 7821