“Spavaj, zveri moja” Sonje Atanasijević

Roman Spavaj, zveri moja Sonje Atanasijević u izdanju beogradske IK Blum izdavaštvo, priča je o usamljenosti i večitoj potrebi za ljubavlju u jednoj distopijskoj atmosferi, u kojoj se rađa sve manje dece, čitava naselja ostaju bez dece, zatvaraju se škole i vrtići.Radnja se odvija u Beogradu, 2027. Pojavljuje se čudna politička stranka Ludilo, brate koju osnivaju šizofreničari i depresivci.

Glavna junakinja, Nevena, u srednjim pedesetim godinama ostaje bez posla i dobija otpremninu od koje može da živi dve godine. Baš u to vreme umrla joj je najbliža prijateljica Jovana. Nevena je razvedena i živi sama u stanu roditelja koji su preminuli, ima kćer koja je završila medicinu i radi u Nemačkoj.

Roman je ispripovedan u tri glasa, jedan pripada Neveni koja se vraća u 1970-te godine, pripovedajući o svom detinjstvu, roditeljima, prijateljstvu s Jovanom, devojčicom iz iste zgrade, s kojom će ostati bliska 50 godina.

Drugi pripada Jovani, i to je glas sa onog sveta, a treći robotu, odnosno, veštačkoj inteligenciji, konkretno, jednoj pametnoj kameri koju je Nevena postavila na zid svoje dnevne sobe kako bi se snimala. Ovaj glas govori o Neveninoj svakodnevici otkrivajući da je ona u depresiji i da se možda priprema za samoubistvo.Odjavila se sa društvenih mreža, ne viđa nikoga, na vrata joj dolaze samo slučajni posetioci – aktivisti stranke Ludilo, brate, gatare, tužni klovnovi koji su ostali bez posla…

Kao glavni moto ovog dela priče, pa i romana u celini, provlači se pitanje Ko je kriv?, pitanje koje Neveni iznova i iznova postavljaju politički aktivisti oštećenog psihičkog zdravlja.

Tvrde da su pošteni i da žele njen glas jedino ukoliko ona smatra da je za njenu depresiju kriv sistem. Nevena stalno odlaže odgovor.

Dakle, ko je kriv?

Genetika, detinjstvo, roditelji, okruženje, sistem?I baš kada se može pomisliti da će Nevena, kako kaže robot, izvršiti čin samouništenja, stiže joj vest koja je vraća u život.Tek na samom kraju otkriva se i ko je zver iz naslova romana.